معنی پیشانی دار در فرهنگ فارسی عمید

دارای پیشانی، کنایه از دارای بخت و طالع، خوشبخت، خوش اقبال

معنی پیشانی دار در لغت نامه دهخدا

دارندۀ پیشانی، کنایه است از دولتمند، بادولت، مقبل، دولتی، سعید، خوشبخت، خوش اقبال، نیکوطالع، بخت ور، کسی که کاری را بشکفتگی از پیش برد، (برهان)

دولتمند، با دولت، خوش اقبال، نیکو طالع، بخت ور

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

حالت وچگونگی پیشانی دار، نیکوطالعی، داشتن بخت، بختوری

بدسابقه، سابقه دار
متضاد: خوش سابقه